دل که شد سائل تو فخر به عالم دارد
تیره بخت آنکه دلش حب تو را کم دارد
چهره ای که سحر از یاد تو پر اشک شود
برگ آلاله عشق است که شبنم دارد
دل ما در شب هجران تو با گریه خوش است
زخم این درد به جز اشک چه مرحم دارد
همه عمر به رنج و غم و مهجوری رفت
عشق جانبخش تو ایام خوشی هم دارد ؟
محفل روضه ما بی تو چه ارزش دارد
روضه بی تو گل عشق عجب غم دارد
هر که شد منتظر منتقم فاطمیون
در حسینیه دل شور محرم دارد
نظرات شما عزیزان: